Αναλυτικό Υπερηχογράφημα Ανατομίας – Β’ επιπέδου

Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι πρέπει να γίνει αυτό το υπερηχογράφημα;

Είναι η πιο σημαντική και αναλυτική υπερηχογραφική εξέταση στα πλαίσια του προγεννητικού ελέγχου, συνεπώς το υπερηχογράφημα Β´επιπέδου συστήνεται να γίνεται σε όλες τις εγκύους.

Ο έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου γίνεται  κατά συστήματα, καλύπτοντας όλα τα ζωτικά όργανα, εξετάζονται αναλυτικά :

Η φυσιολογική οστική πυκνότητα και το σχήμα του κρανίου, τα ημισφαίρια του εγκεφάλου, οι κοιλίες και η παρεγκεφαλίδα, οι φακοί των ματιών, η μύτη , η άνω και κάτω γνάθος, η γλώσσα, ο φάρυγγας, τα χείλη και το προφίλ του προσώπου, η κυρτότητα, το σχήμα, η οστική πυκνότητα της σπονδυλικής στήλης και των λαγονίων οστών, ο αυχένας, ο θώρακας και οι πνεύμονες,  η ανατομία της καρδιάς, το κοιλιακό τοίχωμα, η είσοδος του ομφαλίου λώρου, το γαστρεντερικό σύστημα, το σχήμα και η θέση του στομάχου, τα νεφρά, η ουροδόχος κύστη και τα γεννητικά όργανα, το σχήμα και η οστική πυκνότητα του βραχιονίου οστού, της κερκίδας, της ωλένης, του μηριαίου, της κνήμης και της περόνης, οι παλάμες, τα δάκτυλα και τα πέλματα.

Κατά την εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθούν προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, για βελτίωση της ικανότητας ανίχνευσης πιθανών ανατομικών βλαβών. Έτσι, μεταξύ των άλλων πραγματοποιείται σάρωση (MRI technique) του εγκεφάλου και πολυεπίπεδες τομές της καρδιάς και των μεγάλων αγγείων του θώρακα με την χρήση τρισδιάστατης απεικόνισης (3D-TUI).  Παρ’όλα αυτά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ένα φυσιολογικό υπερηχογράφημα δεν μπορεί να αποκλείσει την ύπαρξη ανατομικών ανωμαλιών, αλλά όσο πιο λεπτομερής είναι ο έλεγχος, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα ύπαρξής τους. Η εξέταση πραγματοποιείται λαμβάνοντας συγκεκριμένες υπερηχογραφικές τομές, όπως αυτές καθορίζονται από τα αντίστοιχα πρωτόκολλα του Fetal Medicine Foundation–FMF και της ISUOG,  οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι εμφανίζουν την υψηλότερη ευαισθησία στην ανίχνευση πιθανών ανωμαλιών του εμβρύου

Κατά την διάρκεια του υπερηχογραφήματος Β΄ επιπέδου εξετάζονται οι δείκτες για χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

Οι κυριότεροι από αυτούς είναι:

• το προρινικό οίδημα
• η υποπλασία  του ρινικού οστού
• το υπερηχογενές έντερο
• το ηχογενές κομβίο
• η έκτοπη πορεία της δεξιάς υποκλειδίου
• η αυξημένη αυχενική πτυχή
• η διάταση των πλαγίων κοιλιών του εγκεφάλου
• η διάταση της νεφρικής πυέλου
• το  βραχύ βραχιόνιο
• το βραχύ μηριαίο οστό
• η κλινοδακτυλία και το sandal gap.

 Η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων δεικτών συνήθως δεν συνιστά από μόνη της πρόβλημα, αυξάνει όμως σημαντικά την πιθανότητα να πάσχει το έμβρυο από κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία. Αξίζει εδώ να τονιστεί ότι το υπερηχογράφημα Β΄ επιπέδου έχει χαμηλή ευαισθησία ανίχνευσης  χρωμοσωμικών ανωμαλιών, καθώς  το 40% των παιδιών με σύνδρομο Down εμφανίζονται φυσιολογικά κατά την εξέταση αυτή.

Η ανίχνευση των χρωμοσωμικών ανωμαλιών γίνεται κυρίως με τον υπερηχογραφικό έλεγχο των 11-14 εβδομάδων (αυχενική διαφάνεια) με ευαισθησία της τάξεως του 93 – 95%. Οι διάφοροι υπερηχογραφικοί δείκτες του Β΄ επιπέδου θεωρούνται «ελάσσονες» και, αν είναι παρόντες, χρησιμοποιούνται  για τον επαναπροσδιορισμό των πιθανοτήτων για χρωμοσωμικές ανωμαλίες, όπως αυτές προσδιορίστηκαν στο Α΄ τρίμηνο. Εξετάζεται  επίσης ο τράχηλος της μήτρας και η ροή του αίματος στις μητριαίες αρτηρίες. Με τον τρόπο αυτό προσδιορίζεται εξατομικευμένα ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού, προεκλαμψίας και υπολειπόμενης σωματικής ανάπτυξης του εμβρύου.

Εάν στον αναλυτικό ανατομικό έλεγχο του εμβρύου εντοπιστούν δομικές ανωμαλίες, η σημασία των ευρημάτων θα συζητηθεί και οι υποψήφιοι  γονείς έχουν την ευκαιρία για περαιτέρω παροχή συμβουλών και καθοδήγησης. Περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένου του NIPD test και επεμβατικές εξετάσεις όπως αμνιοπαρακέντηση μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν.