
Ινομυώματα – Γιατί εμφανίζονται και πώς αντιμετωπίζονται;
Τα ινομυώματα της μήτρας είναι συχνά και επηρεάζουν πολλές γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορες φάσεις της ζωής και παρόλο που συνήθως αποτελούν καλοήθεις όγκους,
Table of Contents
ToggleΟ Γυναικολόγος Μαιευτήρας Παναγιώτης Πολύζος δραστηριοποιείται στο Institute of Life και στην Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης του Μαιευτηρίου Ιασώ.
Ο θυρεοειδής είναι ο αδένας σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του λαιμού και παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο σε πολλές από τις λειτουργίες του σώματος. Όταν υπάρχει πρόβλημα, μπορεί να εμφανίζει όζους ή/και να υπολειτουργεί ή/και να υπερλειτουργεί και να παράγει έτσι λανθασμένη ποσότητα ορμονών. Όταν υπάρχει κάποια δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, κατά κανόνα θα έχετε κάποια συμπτώματα καθώς η ποσότητα των θυρεοειδικών ορμονών αυξάνει στο σώμα η τιμή της TSH (θυρεοειδοτρόπου ορμόνης) πέφτει σε όλο και πιο χαμηλά επίπεδα.
Ο θυρεοειδής αδένας παράγει τις ορμόνες θυροξίνη ή τετραϊωδοθυρίνη (Τ4),τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την καλσιτονίνη. Οι ορμόνες Τ3 και Τ4 περιέχουν ιώδιο και ρυθμίζουν τον τρόπο, που το σώμα μας καταναλώνει ενέργεια. Οι Τ3 και Τ4 αυξάνουν αυτό, που ονομάζεται <βασικός μεταβολισμός>, δηλαδή αυξάνουν την κατανάλωση ενέργειας από το σώμα μας. Οι ορμόνες Τ3 και Τ4 εκκρίνονται από τον θυρεοειδή αδένα, όταν ο αδένας αυτός λάβει το ορμονικό ερέθισμα από την ορμόνη TSH .Η ορμόνη αυτή εκκρίνεται από μία περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται υπόφυση. Η έκκριση της TSH προάγεται από την έκκριση της ορμόνης TRH από μία άλλη περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται υποθάλαμος. Η TRH εκκρίνεται, όταν τα επίπεδα των T3 και Τ4 είναι χαμηλά. Η ορμόνη καλσιτονίνη είναι απαραίτητη για τη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.
• Υπερθυρεοειδισμός
• Υποθυρεοειδισμός
• Θυρεοειδίτιδα(ειδικά μετά την εγκυμοσύνη)
• Βρογχοκήλη
• Οζίδια του θυρεοειδή
• Καρκίνος του θυρεοειδή
Υπερθυρεοειδισμός είναι μια υπερλειτουργία ή μια υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (FT3 και FT4) στον οργανισμό. τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα αντίθετα: ταχυκαρδία, διάρροια, υπερένταση, απώλεια βάρους, υπέρταση, απώλεια οστικής μάζας, εφίδρωση, αίσθημα ζέστης, διαταραχές στα μάτια (κοκκινίζουν, είναι ξηρά, «τρέχουν» ή «κόβουν» τον ασθενή, υπάρχει φωτοφοβία ή ακόμα και σύσπαση του άνω βλεφάρου που δημιουργεί ένα «γουρλωτό», αγριωπό βλέμμα κλπ.) κ.ά. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο, στην περίπτωση του υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού και του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού, να μην υπάρχουν σαφή, αλλά άτυπα συμπτώματα.
Στην περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού θα πρέπει ο ασθενής να προστατευθεί διατροφικά από την απώλεια βάρους, καταναλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες τροφής ημερησίως, ώστε να παίρνει την απαραίτητη ενέργεια για να διατηρήσει το βάρος του σταθερό. Σημαντική είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών του σε ασβέστιο καταναλώνοντας αυξημένες ποσότητες γαλακτοκομικών μέσα στην ημέρα (2-3 μερίδες ημερησίως) αλλά και η λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου, αν ο γιατρός του το κρίνει απαραίτητο. Στην περίπτωση διάρροιας θα πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση αδιάλυτων φυτικών ινών(φρούτα και λαχανικά), η κατανάλωση διαλυτών φυτικών ινών (προϊόντα ολικής άλεσης) και η κατανάλωση προβιοτικών, είτε μέσα από τρόφιμα (π.χ γιαούρτια, ροφήματα γιαουρτιού) είτε μέσω συμπληρωμάτων. Προσοχή θα πρέπει να δοθεί και στην αναπλήρωση των υγρών και των ηλεκτρολυτών(Νάτριο, Κάλιο Χλώριο)γιατί εξαιτίας της διάρροιας οι απώλειες είναι μεγάλες.
Στην περίπτωση που ο αδένας υπολειτουργεί λέγεται (υποθυρεοειδισμός). Ο υποθυρεοειδισμός εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής αδένας αποτυγχάνει να παράγει επαρκή ποσότητα θυρεοειδικής ορμόνης για τις ανάγκες του σώματος. Τα συμπτώματα είναι ατονία, κούραση, υπνηλία, δυσκοιλιότητα, τα περιττά κιλά (επειδή μειώνονται οι καύσεις), αυξημένη αίσθηση κρύου, βραχνάδα, ξηρότητα του δέρματος, λεπτά και εύθραυστα μαλλιά, τριχόπτωση, διαταραχές στην έμμηνο ρύση, αναιμία, θλίψη ή και κατάθλιψη, προβλήματα στα δόντια κ.ά.
Στην περίπτωση του υποθυρεοειδισμού τα συμπτώματα που σχετίζονται με την διατροφή και αυτά που πρέπει να προσεχθούν είναι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι βιταμίνες Α,C και Ε αλλά και ο ψευδάργυρος διαδραματίζουν κάποιο ρόλο σε συνθήκες υποθυρεοειδισμού. Σε περίπτωση εμφάνισης δυσκοιλιότητας θα πρέπει να αυξηθεί η κατανάλωση διαλυτών φυτικών ινών (προϊόντα ολικής αλέσεως) να είναι επαρκής, όπως επαρκής πρέπει να είναι και η κατανάλωση υγρών, και να ενταχθεί στο ημερήσιο πρόγραμμα διατροφής η κατανάλωση προβιοτικών. Τρόφιμα όπως το λάχανο Βρυξελλών, οι πατάτες, τα φυστίκια και η σόγια προκαλούν δυσαπορρόφηση του ιωδίου και καλό θα ήταν να μην συνοδεύουν τρόφιμα πλούσια σε ιώδιο.
Οι εξετάσεις αίματος, με τις οποίες μπορείτε να ελέγξετε τα επίπεδα των ορμονών του θυρεοειδούς σας είναι (T3, T4, TSH κλπ.), αλλά και των θυρεοειδικών αντισωμάτων, ώστε να βεβαιωθείτε για το αν υπερλειτουργεί, υπολειτουργεί ή λειτουργεί φυσιολογικά.
Αν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις από τις εξετάσεις αίματος ή την κλινική εξέταση (αν ο ενδοκρινολόγος έχει ψηλαφίσει κάποιον όζο)- θα χρειαστεί πιθανώς να κάνετε ένα υπερηχογράφημα, με το οποίο θα φανεί η μορφολογία του θυρεοειδούς (μέγεθος, σύσταση, ύπαρξη όζων ή όχι κλπ.).
Αν υπάρχουν όζοι (και κυρίως αν είναι μεγάλοι), ο γιατρός είναι πιθανό να σας συστήσει να κάνετε σπινθηρογράφημα, το οποίο παρέχει πληροφορίες για τη λειτουργικότητά τους. Aν, δηλαδή, είναι θερμός ή ψυχρός ένας όζος (οι ψυχροί είναι πιο ύποπτοι για κακοήθεια από τους θερμούς), αν είναι τοξικός κλπ.
Αν οι όζοι είναι ύποπτοι, το επόμενο βήμα θα είναι η παρακέντηση (με υπερηχογραφική καθοδήγηση κατά προτίμηση), όπου με μια ειδική βελόνα λαμβάνονται κύτταρα από αυτούς, ώστε να διερευνηθεί το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια κακοήθεια.
Το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς επίσης βοηθάει στη διάγνωση της νόσου Χασιμότο, γιατί μπορεί πολύ νωρίς να δείξει αρχόμενη διαταραχή στο μέγεθος και τη σύσταση του θυρεοειδούς αδένα, να δείξει δηλαδή διόγκωση, ανομοιογένεια, υποηχωγένεια, όζους καθώς και αυξημένη αγγείωση του αδένα.
Τα άτομα που πάσχουν από τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto πιθανόν να μην εμφανίσουν κανένα σύμπτωμα για αρκετά χρόνια, αλλά τελικά οι περισσότεροι θα αντιμετωπίσουν, σε κάποιο βαθμό, υποθυρεοειδισμό ο οποίος θα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Η Θυρεοειδίτιδα της λοχείας είναι φλεγμονή του αδένα που συμβαίνει στο 10% των γυναικών μετά την γέννα τους. Πολλές φορές δεν γίνεται έγκαιρη διάγνωση. Οι γυναίκες με τη θυρεοειδίτιδα της λοχείας μπορεί να είναι πολύ κουρασμένες και με κακή ψυχολογία. Πολλές φορές η νόσος εμφανίζεται σε δύο φάσεις: Στην πρώτη φάση (1-4 μήνες μετά τη γέννα) εμφανίζονται συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού. Αυτή η φάση κρατάει περίπου 1-2 μήνες. Στη δεύτερη φάση (4-8 μήνες μετά τη γέννα) εμφανίζονται συμπτώματα υποθυρεοειδισμού. Αυτή η φάση μπορεί να κρατήσει 6-12 μήνες.
Όπως ο θυρεοειδής έτσι και οι ωοθήκες διεγείρονται από τον εγκέφαλο και ελέγχονται από τον υποθάλαμο και την υπόφυση. Όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα υπάρχουν ανισορροπίες στο τρίπτυχο Υποθάλαμο-Υπόφυση-Θυρεοειδή είναι πολύ πιθανό να προκύπτει πρόβλημα στον μεταβολισμό (από τον θυρεοειδή) και υπολειτουργία των ωοθηκών. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορεί, καθώς το σώμα πάσχει ήδη από μια αυτοάνοση ασθένεια να προσβληθεί και από μια αυτοάνοση των ωοθηκών, όπου το σώμα παράγει λανθασμένα αντισώματα κατά των ωοθηκών.
Σε περίπτωση απορρύθμισης των ωοθηκών μια θεραπεία με ορμόνες οιστρογόνα και προγεστερόνη αποκαθιστά την ισορροπία.
Η έλλειψη θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να επηρεάσει την επίτευξη εγκυμοσύνης με πολλούς τρόπους. Ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί αύξηση στην προλακτίνη, επηρεάζει την έκκριση των γοναδοτροπινών από την υπόφυση, παίζει ρόλο στην επαρκή παραγωγή προγεστερόνης και επηρεάζει τον μεταβολισμό των οιστρογόνων μεταξύ άλλων. Επομένως, μειώνει τη γονιμότητα είτε προκαλώντας διαταραχή στη συχνότητα της περιόδου, είτε μειώνοντας τη συχνότητα της ωοθηλακιορρηξίας, είτε επηρεάζοντας την εμφύτευση του εμβρύου. Η θεραπεία με θυροξίνη επαναφέρει την φυσιολογική ισορροπία, εξισορροπεί τις ορμόνες, βοηθά στην ομαλοποίηση του κύκλου και αυξάνει την αυτόματη σύλληψη.
Ο ήπιος υπερθυρεοειδισμός δεν φαίνεται να επηρεάζει τη γονιμότητα στον ίδιο βαθμό με την υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Οι περισσότερες γυναίκες με ήπια υπερλειτουργία παρουσιάζουν αλλαγές στη διάρκεια και την ποσότητα αίματος κατά την περίοδο, αλλά δεν φαίνεται να έχουν διαταραχές στην ωοθηλακιορρηξία. Οι γυναίκες στις οποίες η TSH είναι χαμηλή αλλά οι θυρεοειδικές ορμόνες στα ανώτερα φυσιολογικά επίπεδα δεν χρειάζονται θεραπεία αλλά στενή παρακολούθηση. Δεν συμβαίνει το ίδιο στις περιπτώσεις σοβαρού υπερθυρεοειδισμού (όταν δηλαδή οι θυρεοειδικές ορμόνες είναι πολύ πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα). Στις περιπτώσεις αυτές η περίοδος μπορεί να διακοπεί.
Γενικότερα οι αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ιδιαίτερα συχνές στις νέες γυναίκες. Η παρουσία αυτοαντισωμάτων σε πολύ αυξημένα επίπεδα (ακόμα και όταν ο θυρεοειδής λειτουργεί φυσιολογικά) σχετίζεται με διπλάσια πιθανότητα υπογονιμότητας.
Η εγκυμοσύνη, ακόμα και σε γυναίκες χωρίς κανένα πρόβλημα θυρεοειδούς, προκαλεί σημαντικές αλλαγές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την πορεία της εγκυμοσύνης και το αναπτυσσόμενο έμβρυο, καθώς και την υγεία της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη και μετά τον τοκετό. Η διάγνωση και αντιμετώπιση των νοσήματων του θυρεοειδούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης απαιτεί ειδική αντιμετώπιση.
Ο υποθυρεοειδισμός πρέπει να διορθωθεί πριν ή στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης είναι πολύ σημαντικό για το έμβρυο γιατί σε αυτό το διάστημα γίνεται η οργανογένεση, δηλαδή ο σχηματισμός των διαφόρων οργάνων και κυρίως ο εγκέφαλος. Μετά τις 14 βδομάδες αρχίζει να λειτουργεί πλέον ο θυρεοειδής του εμβρύου. Αν δεν θεραπευθεί έγκαιρα ο υποθυρεοειδισμός αποτελεί επικίνδυνη κατάσταση γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για νευρολογικές ατέλειες στο έμβρυο και ελαττωμένη πνευματική ανάπτυξη μετά τη γέννηση.
Ο υπερθυρεοειδισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο. Αποβολές, υπέρμετρη αύξηση της πίεσης, πρόωρος τοκετός, καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου, η εμβρυική ταχυκαρδία και χαμηλό βάρος γέννησης του μωρού είναι μόνο μερικά από αυτά τα προβλήματα.
Τα καλά νέα βέβαια είναι ότι τα προβλήματα του θυρεοειδούς στην πλειοψηφία τους με την έγκαιρη διάγνωση είναι ελεγχόμενα και με τη σωστή παρακολούθηση όλα αντιμετωπίζονται.
Τα ινομυώματα της μήτρας είναι συχνά και επηρεάζουν πολλές γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορες φάσεις της ζωής και παρόλο που συνήθως αποτελούν καλοήθεις όγκους,
Η επιλογή γυναικολόγου αποτελεί μια σημαντική απόφαση για κάθε γυναίκα. Είτε πρόκειται για τον προγραμματισμένο ετήσιο γυναικολογικό έλεγχο, είτε για κάποιο επείγον περιστατικό, είτε για
Τι είναι η φαγούρα στον κόλπο; Η φαγούρα στον κόλπο της γυναίκας είναι μια άβολη και συχνά επώδυνη κατάσταση, που προκαλείται από διάφορους λόγους. Συνήθως
Η προγεστερόνη αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως ορμόνη της γυναίκας, μαζί με τα πολύτιμα οιστρογόνα της. Οι ρόλοι της είναι τόσοι πολλοί και σημαντικοί, που πραγματικά
Η καθυστέρηση περιόδου είναι ένα από τα πιο συνήθη θέματα που απασχολούν τις γυναίκες ειδικά το καλοκαίρι. Αν και είναι ένα προφανές σύμπτωμα της εγκυμοσύνης,
Η κλασική σαλπιγγογραφία (ή υστεροσαλπιγγογραφία) είναι μια διαδεδομένη διαγνωστική μη επεμβατική μέθοδος απεικόνισης της μήτρας και των σαλπίγγων που χρησιμοποιείται εδώ και σχεδόν εκατό χρόνια
![]()
Natasa Polyzou2024-11-06![]()
![]()
ΑΝΝΑ ΚΟΥΤΣΕΛΙΝΗ2024-11-06![]()
![]()
Νίκος Αγιώτης2024-11-06![]()
![]()
ΝΑΝΑ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ2024-11-05![]()
![]()
Ολγα Καστ2024-11-04![]()
![]()
I A2024-11-04![]()
![]()
Ντινα Πάτα2024-11-04![]()
![]()
ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ2024-11-01![]()
![]()
Maria Athanasiou2024-11-01![]()
![]()
Μήνα Μαμαλούδη2024-10-29![]()