Θεραπεία Προεκλαμψίας
Στόχος της θεραπείας αποτελεί η διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε πολύ καλά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια της κύησης, σε συνδυασμό με συνεχή και διεξοδικό εργαστηριακό έλεγχο.
Για την αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης γενικά και εκτός κύησης χορηγούμε αντιυπερτασικά φάρμακα. Η αντιυπερτασική αγωγή είναι απολύτως απαραίτητη στη σοβαρή ΑΥ κυρίως, για την πρόληψη των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Η θεραπεία της προεκλαμψίας απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή , καθώς η επιθετική αντιμετώπιση της στην κύηση (π.χ. απότομη κι ανεξέλεγκτη πτώση της αρτηριακής πίεσης, πρόωρη χρήση φαρμακευτικής αγωγής – θεραπείας) μπορεί να οδηγήσει σε μητρικές ή εμβρυϊκές επιπλοκές (π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο, ισχαιμία του μυοκαρδίου, αιφνίδιος ενδομήτριος εμβρυικός θάνατος).
Παρακολούθηση της Κύησης
Οι γυναίκες σε κύηση πρέπει να ενημερώνονται εγκαίρως από τον θεράποντα μαιευτήρα τους για τα σημάδια και τα συμπτώματα της προεκλαμψίας και να τα αναφέρουν αμέσως σε περίπτωση εμφάνισης τους. Επίσης πρέπει να επικοινωνούν άμεσα μαζί του σε περιπτώσεις κολπικής αιμόρροιας, εντόνου κοιλιακού άλγους, μειωμένης εμβρυικής κινητικότητας ή συμπτωμάτων επαπειλούμενου πρόωρου τοκετού.
Ο περιορισμός της φυσικής δραστηριότητας, ίσως προλαμβάνει σε κάποιο βαθμό την επιδείνωση της αύξησης της αρτηριακής υπέρτασης.
Η προληπτική χορήγηση ακετυλοσαλικυλικού οξέος ( 160mg ασπιρίνης η salospir ), από τα πρώτα στάδια κιόλας της κύησης, σε γυναίκες με μέτριο ή υψηλό κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας, έχει πάντα προστατευτική δράση.
Η συστηματική παρακολούθηση της εγκύου με υπερτασική νόσο είναι επιβεβλημένη και πρέπει να γίνεται σε χρονικά διαστήματα περί των 2 εβδομάδων και σε κάποιες περιπτώσεις ανά εβδομάδα.
Σε κάθε επίσκεψη πρέπει να μετράται η Αρτηριακή Πίεση, να ελέγχεται υπερηχογραφικά η εμβρυϊκή ανάπτυξη και να γίνεται stick ούρων.
Ο εργαστηριακός έλεγχος σε υπερτασική νόσο της κύησης πρέπει να γίνεται σε πολύ τακτική βάση και περιλαμβάνει:
- Γενική αίματος,
- Γενική ούρων
- Ουρία
- Κρεατινίνη
- Ουρικό οξύ
- Ηλεκτρολύτες
- Τρανσαμινάσες SGOT,SGPT, ALP, γGT, LDH
- Έλεγχο παραγόντων πήξης
Παρακολούθηση του Εμβρύου
Σε υπερτασική νόσο της κύησης προτείνεται η καθημερινή καταγραφή των εμβρυϊκών κινήσεων. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος της εμβρυϊκής ανάπτυξης γίνεται ανά 1-2εβδομάδες.
Η ανάπτυξη του εμβρύου παρακολουθείται με βιοφυσικό προφίλ , έλεγχο αιματικής ροής μητριαίων αρτηριών, υπερηχογραφικό έλεγχο όγκου αμνιακού υγρού και καρδιοτοκογράφημα Οι εξετάσεις παρακολούθησης εμβρύου επαναλαμβάνονται τουλάχιστον κάθε εβδομάδα, ή επί σχετικών ενδείξεων πολύ συχνότερα. Το Doppler είναι απαραίτητο για την εκτίμηση των εμβρύων με μειωμένη ενδομήτρια ανάπτυξη.
Η χορήγηση κορτικοστεροειδών (βηταμεθαζόνης –CELESTONE CHRONODOSE) για διέγερση της πνευμονικής ωριμότητας του εμβρύου πριν τις 34 εβδομάδες, είναι επιβεβλημένη σε ήπια και σοβαρή προεκλαμψία και στη περίπτωση σοβαρής αρτηριακής υπέρτασης.
Τοκετός Κολπικός ή Καισαρική Τομή;
Η οριστική θεραπεία της προεκλαμψίας είναι η ολοκλήρωση – τερματισμός της κύησης.
Στην επιλογή του χρόνου τερματισμού της κύησης λαμβάνονται υπ’ όψιν οι κίνδυνοι για τη μητέρα και το έμβρυο, η ηλικία κύησης και η σοβαρότητα της υπερτασικής νόσου.
Σε ήπια Αρτηριακή Υπέρταση – προεκλαμψία, χωρίς την εμφάνιση άλλων επιπλοκών, ο τοκετός μπορεί να προγραμματιστεί σε ηλικία κύησης μεγαλύτερη των 37 εβδομάδων.
Σε κάθε περίπτωση δε θα πρέπει να καθυστερεί πέραν των 40 εβδομάδων. Σε περιπτώσεις σοβαρής Αρτηριακής Υπέρτασης – προεκλαμψίας, ο τοκετός μπορεί να προγραμματιστεί σε ηλικία κύησης 34 εβδομάδων ή επί σχετικών ενδείξεων και νωρίτερα.
Η υπερτασική νόσος της κύησης, ιδίως όταν ο τράχηλος έχει ωριμάσει, δεν αποτελεί αντένδειξη για κολπικό τοκετό, αρκεί να το επιτρέπει η κατάσταση της μητέρας και του εμβρύου και να μην υπάρχουν άλλοι μαιευτικοί λόγοι για καισαρική τομή.
Ο παρατεταμένος τοκετός πρέπει να αποφεύγεται, ιδιαίτερα στη σοβαρή ΑΥ- προεκλαμψία.
Στις γυναίκες με υπερτασική νόσο της κύησης που υποβάλλονται σε τοκετό παρακολουθούμε τουλάχιστον ανά μία ώρα τα ζωτικά σημεία, τη διούρηση / λευκωματουρία και τα σημεία / συμπτώματα σοβαρής προεκλαμψίας.
Οι συνήθεις εργαστηριακές εξετάσεις επαναλαμβάνονται το λιγότερο κάθε 6 ώρες.
Η επισκληρίδιος και η ραχιαία αναισθησία φαίνεται να πλεονεκτούν, αρκεί να μην υπάρχει θρομβοπενία.